Ja dan denk je na een avondje gezellig Duits praten tijdens een heerlijke maaltijd en het vooruitzicht op een korte dag met goed weer dat uitslapen een goed plan is…
Vanochtend regende het als een beest maar met maar 22km op de planning zou dat geen probleem moeten zijn toch?
Om 09:00 liep ik naar buiten en direct de poncho aan gedaan. Er stonden wel wat hoogtemeters op het programma maar met “mijn ervaring” uit de vorige etappes zou dat allemaal wel mee moeten vallen met m’n ondertussen wel getrainde beentjes… nee dus!
Vandaag gekozen voor de kustroute die iets minder hoogtemeters zou moeten hebben dan de inlandse route maar wat zat ik fout: stijgen, dalen, stijgen, dalen… het bleef zich maar herhalen en dat over linke bospaadjes met losse keien die helemaal ondergelopen waren… yup ik heb natte voeten gekregen vandaag!
Was het mooi? Ja! Was het vandaag zwaar! Hell yeah! Was het het waard? Zeker weten! Misschien wel de mooiste etappe er uit tot nu toe maar ook echt wel een zware.
Om 15:00 kwam ik aan bij de herberg die pas om 16:00 open ging. Ik werd begroet door een Sloveen die hier ook zal overnachten. Hij was om 07:00 vertrokken vanuit dezelfde plaats als ik: blijkbaar heb ik toch een recordtempo neergezet op deze uiteindelijk 24km.
Moe maar voldaan zit ik hier nu met een biertje, Nina uit Berlijn is ook al binnen en ik weet dat er nog twee Amerikanen onderweg zijn waar ik gisteren en vandaag nog even mee gebabbeld heb. Het avondeten komt uitzonderlijk vroeg, al om 18:30 maar ik kijk er nu al naar uit… in de bossen zijn er namelijk uitzonderlijk weinig bars.
Morgen een langere trip maar wel met minder hoogte dus dat beloofd wel meer snelheid… maar nu eerst bijkomen van deze ongelofelijke dag.
Geef een reactie