Als eerste wakker en als eerste weg, geen koffie of niks want dat was er nog niet. Om kwart over 7 stond ik buiten en begon ik te lopen.
Het eesrste stuk was makkelijk tot A Ponte maar toen begon het… DE klim… naja uiteindelijk was het daarna alleen nog maar klimmen en dalen… het was zwaar… loodzwaar… zeker toen de pijnstillers uitgewerkt waren.
Prachtige vergezichten vandaag dag zeker: een berg over, een dal door en over de volgende berg… ja de ogen hebben genoten. Helaas de benen niet. Na de eerste berg begonnen de schenen toch wel op te spelen… sodeju kan dat pijn doen!
Bij de laatste beklimming kreeg ik steun van Reiner, die ik nu ook al een paar dagen tegenkomt. Zonder hem had ik de hestemming niet gehaald: hoeveel verschil het maakt als je met iemand mee loopt.
Ricardo ben ik nu kwijt, het adres waar hij vandaag (halverwege mijn etappe) zou blijven heeft hij geannuleerd. Hij gaat vandaag naar Ribadeo naar de fysio.
Morgen de “laatste” zware etappe, wel maar 27km maar wel 900 hoogtemeters… ben benieuwd.
Voor nu een verse pijnstiller/ontstekingsremmer er in en morgen rustig aan doen.
Geef een reactie